Aktualności
Informacja dot. skutków odwołania stanu zagrożenia epidemicznego dla NGO
Zespół KIPR
W związku z odwołaniem w Polsce stanu zagrożenia epidemicznego, konieczne jest dostosowanie się przez organizacje pozarządowe do obowiązujących przepisów prawnych sprzed pandemii COVID-19.
Od 2017 roku aktywnie działamy na rzecz społeczeństwa obywatelskiego w Polsce
Wesprzyj nasW dniu 14 czerwca w Dzienniku Ustaw zostało opublikowane Rozporządzenie Ministra Zdrowia dotyczące odwołania na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej stanu zagrożenia epidemicznego z dniem 1 lipca 2023 r. Stan zagrożenia epidemicznego obowiązywał od maja 2022 r. Konieczne jest więc dostosowanie się przez organizacje pozarządowe do obowiązujących przepisów prawnych sprzed pandemii COVID-19.
W czasie stanu zagrożenia umożliwiono przedłużenie kadencji organów fundacji i stowarzyszeń (zarządu, rady, komisji rewizyjnej) w sytuacji, gdy upływała ona w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego, stanu epidemii lub do 30 dni po odwołaniu tego stanu. W związku z odwołaniem stanu zagrożenia, konieczne jest powołanie organów do końca sierpnia.
W czasie stanu zagrożenia pracodawca mógł wysłać pracownika na niewykorzystany urlop w terminie przez siebie wyznaczonym z pominięciem planów urlopowych. Takie rozwiązanie dotyczyło urlopu wypoczynkowego niewykorzystanego przez pracownika w poprzednich latach kalendarzowych, w wymiarze do 30 dni urlopu i skutkowało tym, że pracownik był zobowiązany do wykorzystania takiego urlopu. Po odwołaniu stanu zagrożenia pracodawca nie może stosować takich działań.
W czasie stanu zagrożenia pracodawca był zwolniony z wysyłania pracowników na badania okresowe. Po odwołaniu stanu zagrożenia epidemicznego, zarówno pracodawca i pracownik są obowiązani niezwłocznie podjąć wykonywanie zawieszonych obowiązków i wykonać je w okresie nie dłuższym niż 180 dni od dnia jego odwołania (tj. do 28 grudnia).
W czasie stanu zagrożenia wszystkie szkolenia okresowe z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy zostały przedłużone. Po odwołaniu stanu zagrożenia pracodawca ma 60 dni na przeprowadzanie takich szkoleń (tj. do 30 sierpnia).
W czasie stanu zagrożenia istniała możliwość wypowiedzenia umowy o zakazie konkurencji po zakończeniu współpracy (dotyczy to umów o pracę i umów cywilnoprawnych) z zachowaniem 7-dniowego terminu. Po odwołaniu stanu zagrożenia obowiązują takie zapisy w umowach, jakie strony między sobą zawarły.
W czasie stanu zagrożenia Pracodawca nie mógł rozwiązać umowy o pracę za pośrednictwem poczty. Po odwołaniu stanu zagrożenia przywrócona została tzw. fikcja doręczenia oświadczenia woli, co powoduje, iż powróciło domniemanie doręczenia po podwójnej awizacji.
W czasie stanu zagrożenia część pracodawców miała z góry ustalone wysokości odpraw, odszkodowań lub innych form świadczeń pieniężnych wypłacanych na rzecz zwolnionego pracownika. W sytuacjach, gdy przepisy przewidywały obowiązek wypłacenia takiego świadczenia, jego wysokość nie mogła przekroczyć 10-krotności minimalnego wynagrodzenia za pracę ustalanego na podstawie przepisów o minimalnym wynagrodzeniu za pracę. Po odwołaniu stanu zagrożenia wysokość takich odpraw może wynosić max. 15-krotność ww. wynagrodzenia.
Cudzoziemcy (z wyłączeniem osób podlegających specustawie ukraińskiej), których dokumenty pobytowe utraciły ważność w okresie pandemii COVID-19, najpóźniej do 31 lipca 2023 r. będą musieli złożyć wnioski o nowe zezwolenia na pobyt lub opuścić Polskę.